Na današnji dan, 16. maja 1992. godine, u sarajevskom naselju Pofalići odigrala se presudna bitka za odbranu Sarajeva. Agresorske snage su planirale presjeći grad na dva dijela spajajući Pofaliće i okupiranu Grbavicu.
Dan prije, 15. maja, komandir srpske policije Novo Sarajevo, Lazo Bojanić, dao je ultimatum Bošnjacima koji su živjeli u Pofalićima da predaju oružje. Branioci grada su morali brzo djelovati i izvršiti napad prije nego što srpska vojska krene u realizaciju ultimatuma.
Narednog dana, samo sat vremena prije nego što je agresor krenuo u akciju, snage Teritorijalne odbrane Bosne i Hercegovine pokrenule su operaciju pod kodnim nazivom “Grom”. Iako su bile daleko slabije naoružane od neprijatelja, uspjeli su postići svoj cilj.
Napad na srpske položaje predvodili su dva odreda TO BiH iz Pofalića i Velešića, u sadejstvu sa dijelovima Prvog sarajevskog odreda, grupom boraca iz Buča Potoka, specijalnom jedinicom MUP-a RBiH, jedinicom Vojne policije i drugim braniteljima grada. Borci iz Buča Potoka dobili su zadatak da spriječe izvlačenje agresorskih snaga preko Obada.
S druge strane, agresore je predvodila vojska sa oko 1.700 boraca, paravojne formacije “Beli orlovi” i “Vukodlaci”, te pripadnici srpske policije.
Pravac napada Hum-rezervoar-dom Gornji Pofalići predvodile su snage Odreda Velešići, pojačane udarnim grupama TO, koje su vodili Enis Srna i Dževad Topić. Njihov zadatak bio je razbiti neprijatelja na prednjem kraju, prodrijeti u naselje i u konačnici razoružati neprijatelja. S lijeve strane, napao je Odred Pofalići II i udarna grupa vojne policije, koje su vodili Kerim Lučarević i Ismet Bajramović. Jedan odred je zatvarao pravac Željeznička stanica – brdo Bakarevac – Mljekara kako bi spriječio eventualnu intervenciju neprijateljskih snaga iz kasarne “Maršal Tito”. Na pravcu Ul. Drinska – Ul. Petra Mećave – Čangal česma – Ul. Humska – “Plavi granap”, prema Obadu i položajima 3. čete, napao je Odred Pofalići I, pojačan udarnom grupom Ferida Omerovića s Koševa i grupom policajaca Novo Sarajevo.
Pravac Ul. Adema Buće – “Zrak” – Gornji Dolac trebala je zatvoriti ojačana četa TO Novi Grad s komandirom Dervišom Gadžom, s zadatkom da veže dio srpskih snaga na Obadu i padinskim dijelovima Orlovačke ulice, kao i da spriječi eventualnu intervenciju i pojačanja iz pravca brda Orlić. Na desnom kraju, vezivanje snaga i sprečavanje intervencije iz pravca Orlića bio je zadatak snaga TO Vogošća na liniji Hum – Kobilja Glava – Grahovište. Ukupno je bilo angažovano oko 550 boraca u napadu.
Branioci grada uspješno su eliminisali bunkere i utvrđene položaje agresorskih snaga, omogućavajući napredovanje snaga odreda Velešići. Međutim, napredovanje je bilo zaustavljeno mitraljeskom vatrom iz agresorskog uporišta kod Cvijetića pekare.
Tokom same bitke, Ratko Mladić, koji je postavljen za komandanta novoformirane Vojske RS, zatražio je od generala Miloša Baroša, komandanta kasarne Maršal Tito, da pokrene tenkovsku jedinicu bivše JNA iz te kasarne. U određenom trenutku, frustriran Baroševim oklijevanjem, Mladić mu je rekao: “Generale, ili se ubij ili obuci suknju.” General Baroš nije imao hrabrosti izvesti jedinicu iz kasarne.
Nakon toga, jedna udarna grupa iz specijalne jedinice Juke Prazine, pod vodstvom Samira Peze, uvedena je u borbu. Odred Pofalići I je uspješno uništio neprijateljsko utvrđenje i probio se kod Cvijetića pekare. Velešićki odred nastavio je napredovanje glavnim pravcem preko pofalićke grede, dok je Odred Pofalići II napredovao prema “Plavom granapu”.
Uskoro su se zapovjednici odreda sastali na lokalitetu Čangalovića česma, a operacije su nastavljene prema Orlovačkoj ulici i poziciji opkoljene 3. čete Odreda Pofalići I. U popodnevnim satima izvršeno je spajanje s borcima te čete i njihovo oslobađanje.
